به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی، حجت الاسلام والمسلمین دکتر احمد واعظی در مراسم اختتامیه دومین جشنواره تبلیغ نوین جنات که در مرکز همایش های غدیر دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد، با بیان اینکه اعتقاد به نظام امت و امامت یکی از اساسی ترین اعتقادات شیعه است، اظهار داشت: امام(ع) در فضای اعتقادی ما یک راهنمای صرف نیست، بلکه امام نقش راهبردی دارد و ما را به شرط تبعیت و پیروی به مقصد می رساند.
وی تصریح کرد: امام کسی است که مورد اقتدا قرار می گیرد و اگر تبعیتی از امام معصوم(ع) نباشد، نظام امت و امامت شکل نمی گیرد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه امام اسوه است، افزود: کسی که امام را اسوه خود قرار می دهد، دارای دو ارتباط «احساسی و عاطفی» و «رفتاری و عملکردی» می شود.
حجت الاسلام والمسلمین واعظی با اشاره به ارتباط احساسی و عاطفی مأموم نسبت به امام، گفت: امکان ندارد کسی را اسوه خود قرار دهیم و پیوند عاطفی و احساسی با او نداشته باشیم؛ اگر حالت عشق ورزی و حب و دلدادگی به امام نباشد، این ارتباط امت و امامت شکل نمی گیرد.
وی همچنین با اشاره به ارتباط «بینشی، عملی و رفتاری» مأموم نسبت به امام، افزود: امام وقتی اسوه ما می شود، باید مطابق رفتار و بینش ترسیم شده توسط امام عمل کنیم.
رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم با بیان اینکه طلاب قدم در مسیر انبیاء و اولیاء گذاشته اند و رسالت تبلیغی را بر دوش می کشند، گفت: در ایام منسوب به معصومین(ع)، همه ما باید از خودمان سوال کنیم آیا این دو وجه «عاطفی و احساسی» و «بینشی و عملکردی» تا چه اندازه در ما بر اساس نظام امت و امامت شکل گرفته است؛ باید بررسی کنیم ما طلاب با وجود مشغله های دنیای امروزی تا چه اندازه ارتباط عاطفی و احساسی با امام زمان(عج) داریم و به حضرت توجه و توسل می کنیم.
حجت الاسلام والمسلمین دکتر واعظی تصریح کرد: همچنین باید بررسی کنیم تا چه اندازه به لحاظ رفتاری و عملکردی با حضرات ائمه معصومین(ع) فاصله داریم؛ تا چه اندازه رفتارهای فردی و اجتماعی در محیط خانواده، اجتماع و حیات فردی در چارچوب آن مسیر ترسیم شده توسط اهل بیت(ع) است.
* تأثیرگذاری تبلیغ در گرو اعتمادسازی مخاطب است
وی در ادامه با بیان اینکه تبلیغ وقتی مؤثر می شود که اعتمادسازی های لازم میان مبلغ و گروه مخاطب انجام گرفته باشد، افزود: اگر ما با رفتار، شخصیت و جهت گیری های خود کاری کنیم که اعتمادسوزی کنیم، اثر اجتماعی و تبلیغی ما بسیار کمرنگ خواهد شد.
رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم افزود: اگر روحانیت امروز در فضای فرهنگ دینی کشور اثرگذار می باشد، به دلیل سرمایه اجتماعی است که در طول قرون و اعصار بدست آورده است؛ این سرمایه اجتماعی و آبروی روحانیت محصول تقوا، ایثار، اخلاق، رفتارهای مردمی، حمایت از محرومین، در خدمت مردم بودن و صداقت داشتن در کل زندگی و حرکت های اجتماعی است.
حجت الاسلام والمسلمین دکتر واعظی تصریح کرد: سرمایه اجتماعی امروز روحانیت مرهون پیشینه درخشان علمای ربانی و حوزه های علمیه است که در کنار مردم و اخلاقیات اسلامی، حدود الهی را رعایت می کنند.
* در فضای انتخابات خدا و پیامبر فراموش می شود
رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در ادامه با بیان اینکه همیشه هنگام انتخابات در کشور، تن کسانی که به صلاح ملت می اندیشند می لرزد، گفت: وقتی فضا انتخاباتی می شود، چنان فضای عرفی غلبه می کند و همه چیز عرفی و دنیوی دیده می شود که گویا خدا، رسول(ص)، اخلاق و معنویت فراموش می شوند و با یک نگاه ابزار انگارانه همه چیز در خدمت وصول به مقصود که همانا به قدرت رسیدن گروه ها است، در معرض آسیب قرار می گیرد.
* سیاسی ورزی با سیاسی کاری تفاوت دارد
حجت الاسلام والمسلمین دکتر واعظی با تاکید بر اینکه سیاست ورزی با سیاسی کاری تفاوت دارد، گفت: سیاست ورزی از شئون حکمت عملی است و گونه ای خردورزی محسوب می شود؛ فلسفه، ریاضیات و علوم نظری جلوه های خردورزی نظری بشر است؛ سیاست، اخلاق، اقتصاد و تدبیر معیشت از جلوه های عقلانیت عملی و خرودرزی عملی است.
وی با بیان اینکه "سیاست ورزی و خردورزی عملی" کمال محسوب می شود، اظهار داشت: دعوت به انزوای سیاسی، بی عملی سیاسی و فقدان بصیرت سیاسی نامبارک و محکوم است؛ این همان موضوعی است که تحت عنوان جدایی دین از سیاست و نگاه های سکولاریستی محکوم می شود.
رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم با بیان اینکه روحانیت باید مظهر اخلاق و معنویت باشد، ابراز داشت: سرمایه های اجتماعی روحانیت نباید صرف دنیای این فرد و آن فرد شود.
* ابراز تأسف و تأثر از دو مناظره انتخابات ریاست جمهوری
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با ابراز تأسف و تأثر شدید از دو مناظره برگزار شده کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، گفت: انتخابات اوایل انقلاب چه بود و الآن چگونه است؛ کجا کاندیداهای گذشته برای رأی آوردن متأثر احوال شخصی یکدیگر می شدند و به یکدیگر توهین می کردند.