حسینی الهاشمی
1396/7/23 يكشنبه آیت الله حسینی الهاشمی:  باید در متن حوزه برخی از ممنوعیت ها برداشته شود/ عاشورا تجلی گاه هنر شیعی است آیت الله حسینی الهاشمی گفت: باید در متن حوزه برخی از ممنوعیت ها برداشته شود و یک نفر بحث عمیقی را شروع کند و با دید فقاهتی، حدود و ثقور روشن تری ارائه کند.
به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی، آیت الله سید معزالدین حسینی الهاشمی در گفت و گویی اظهار داشت: هنر درک حُسن است و یک قدم قبل، تجلی حسن سبب می شود که استعدادها و قابلیت هایی که این تجلی حسن را زودتر و بهتر و روشن تر درک و تلقی می کنند، یک قابلیت متفاوتی با عموم مردم داشته باشد و این همان چیزی است که ما به آن ذوق می گوییم.
وی افزود: یا خداوند در همه آیات جلوه می کند و یا اینکه ذات اقدس الهی بالاتر از آن است و در آیات جلوه و اراده می کند تا حسن جلوه کند، گرچه عمیقا دو مکتب متفاوت است اما در بحث ما تفاوتی ندارد که زیبایی ناشی از تجلی حضرت حق باشد و یا این که ناشی از جلوه پروردگار باشد.
استاد حوزه علمیه قم با بیان این که وجود استعدادهای هنری بیشتر سبب درک عمیق تر از زیبایی های عالم می شود، تصریح کرد: زیبایی را همه درک می کنند اما نه به طور یکسان. 
وی با بیان این که باید در مورد شاخه های گوناگون هنری، کارهای عمیقی صورت گیرد، تصریح کرد: نظر آیت الله جوادی آملی درباره مجسمه این است که به دلیل این که امروز مجسمه و تمثال سازی هیچ ربطی به بت پرستی ندارد و غالبا معانی تجریری دارد، این شکل از مجسمه حرام نیست، در عین حالی که بزرگواران دیگری هستند که پافشاری می کنند که هر گونه مجسمه سازی شرعا جایز نیست. 
وی با اشاره به این که زیبایی در هر قسمت از عالم خلقت و جهان طبیعت، تجلیات گوناگونی دارد، افزود: ذوق هنری سبب می شود هنرمند زودتر متوجه جلوه های حُسن شود. هر قسمتی از حیات طبیعی را بنگرید، این مسأله در مورد آن صادق است. 
آیت الله حسینی الهاشمی اظهار داشت: اگر در همه بخش های هنرهای هفت گانه ای که غرب بر روی آن پافشاری کرده است، دقت کنیم آن معنای زیبایی و حرکت به سمت زیبایی بیشتر در آن افتاده است. 
وی با بيان اينكه عاشورا که تجلی گاه هنر شیعی است تصريح كرد: عزای اباعبدالله(ع) سه منشأ دارد که یکی از آنها فطرت است، حساسیت بر امام حسین(ع) امری فطری است چرا که آن حضرت در خلال ظهوری که در عاشورا داشت، تجلی گاه همه کمالات انسانی شد و سیر انسان رو به کمال و درک کمال و شیفتگی فرد نسبت به کمال یک امر فطری است. 
استاد حوزه علمیه قم با بیان این که عاشورا قابلیت تعیّن دینی دارد، تصریح کرد: دومین این که عاشورا ریشه در علم دارد. امروز با ابزارهای کامپیوتری به راحتی می توان زمان، شرایط و فضای دقیق عاشورا را به دست آورد. جزئیاتی از نظر علمی از حادثه ثبت شده که حادثه قابل دستیابی است. اگر کسی اهل تحقیق باشد، می تواند با تحقیق دقیق تمامی شبهات در خصوص عاشورا را پاسخ دهد. با توجه به این که پایه حادثه عاشورا یک امر واقعی و عینی بوده، قابلیت تحقیق دارد. 
وی هنر را سومین منشأ عزای سیدالشهدا(ع) دانست و گفت: جان مایه سبک های متفاوت عزاداری، دشتی است. 
استاد حوزه علمیه قم افزود: هنر، منشأ حسن و تجلی حسن و زیبایی است و این زیبایی وقتی به این صورت توصیف شود، منشأ حق است. اگر بتوانی درک کنیم که این زیبایی از خدا است، این تجلی حسن است و او است که بشر را به درک با کیفیت تر از زندگی هدایت می کند، درک با کیفیت تری که به جوامع هویت می بخشد. 
آیت الله حسینی الهاشمی اظهار داشت: عزاداری معروفی که از جنوب ایران شده است که یک دست به کمر می گیرند و با دست دیگر سینه می زنند و این خمیدگی کمر حالت پیدا می کند، همچنین در سواحل جنوب انواع متفاوت آن وجود دارد، این حرکات موزون است و به هیچ وجه هم کسی انگشت نمی گذارد بگوید که این حرکات شرعا جایز نیست، این مسائل جای بحث جدی فقهی دارد، درباره یکی از بزرگترین مجتهدین و مراجع فارس می گویند که وارد زورخانه می شد و می نشست تا جلویش اجرا شود، و فتوای صریح داشت که ضرب زورخانه به هر سبکی که زده می شود، جایز است. 
استاد حوزه علمیه قم در پاسخ به این که آیا ممکن است که فقه هنر و فلسفه هنر به وحدت برسند، افزود: اگر بخواهد تمدن اسلامی به وجود بیاید، باید این دو به وحدت برسند، اما در عین حل ممنوعیت هایی باقی می ماند. 
آیت الله حسینی الهاشمی در پاسخ به سؤالی دیگر که آیا صرف این که مجالس عزاداری، کاشی کاری های مساجد و غیره در این سرزمین و این فضای مقدس به وجود آمده، کفایت می کند که ما این را هنر دینی بنامیم؟ و برای این که هنری را دینی بنامیم بحث غایت، پیشنهاد و یا دستور شارع نیازی نیست؟ اظهار داشت: صرف این که در مکانی که هنرهای اسلامی شکل گرفته اند و مکان جغرافیایی خاص که تحت استیلای اسلام درآمده، یقینا تحلیل غلطی است؛ آمده است که غزل از تغزل عاشقانه بیرون آمد و عرفانی شد و این هنر صنایی بود، در این تردید نیست که ایشان عارف بود و غزل با ذوق ایشان از آن حالت در آمد. از این مرحله به بعد، کسانی که در غزل کارهای بزرگ کرده اند، حال روحی شان این بود که درک می کردند که همه چیز از خداوند است و توجه به وجه حضرت حق داشته اند.  
وی در جواب به سؤالی که آیا وجه تمایز یا وجه اختصاصی برای سبکی از شعر به نام شعر حوزه یا طلاب داریم یا شعر طلاب همان شعر دینی است؟ خاطرنشان کرد: شعر کشش دارد و جامعه را به سمت خود می برد. مثل همه ابعاد هنر، شعر مجذوبیت می دهد و هر چه عالمانه تر باشد، اثر بیشتری خواهد داشت. 

 
 
امتیاز دهی
 
 

نسخه قابل چاپ
Guest (PortalGuest)

پورتال اطلاع رسانی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم
مجری سایت : شرکت سیگما